Dat je huidig lief even avontuurlijk – of net een even grote huismus – lijkt als het vorige, is geen toeval. Uit een nieuwe studie blijkt namelijk dat we steeds op hetzelfde type vallen. Niet enkel fysiek, maar ook op het gebied van persoonlijkheid.
Wanneer een relatie op de klippen loopt, wordt een breuk vaak toegeschreven aan de meest onhebbelijke eigenschappen van die andere. Te dominant, te egoïstisch, te saai, … Toch is de kans groot dat bij een volgende partner diezelfde karaktereigenschappen komen bovendrijven. Dat blijkt uit een onderzoek dat werd uitgevoerd door psychologen van de Universiteit van Toronto en nu gepubliceerd is in het gerenommeerde vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS).
Professor psychologie Geoff MacDonald en doctoraatsstudent Yoobin Park baseerden zich voor hun onderzoek op eerdere studies uit Duitsland. Negen jaar lang werden de amoureuze relaties van 332 mensen onder de loep genomen. De deelnemers moesten niet alleen hun eigen karaktertrekken, maar ook die van hun partner, in kaart brengen. Meer dan eens liep in die periode een relatie op de klippen, en ontstond er een andere. Ook die nieuwe partners kregen de psychologische vragenlijsten voorgeschoteld. Dat maakte de studie nauwkeuriger dan voorgaande analyses, waarin men enkel zélf de ex-partner beoordeelde. “Het gebeurt vaak dat mensen na een breuk zeggen dat ze een ander soort persoon moeten gaan daten”, zegt hoofdonderzoeker Park. “Uit onze analyses blijkt echter dat er een sterke neiging is om toch weer voor hetzelfde type te gaan.”
“Mijn type”
Relatietherapeut Rika Ponnet beaamt die tendens. “Mensen komen vaak in dezelfde relatiedynamiek terecht”, zegt ze. “Als je nood hebt aan structuur, is het logisch dat je valt op iemand die alles op een rijtje lijkt te hebben en zo in een relatie terechtkomt waarbij je partner een gevoel van zekerheid brengt.” Na een tijd kan de keerzijde van die eigenschap wel opspelen. “Een gestructureerd iemand kan dan plots erg saai of zelfs rigide lijken, en dan ontstaan er conflicten die het einde van de relatie kunnen betekenen.”
En toch is de kans groot dat de volgende partner opnieuw diezelfde karaktertrekken vertoont. Hoe komt dat dan? “We vertrekken natuurlijk vanuit een verliefdheid, een gevoel. Wat je gevoelsmatig kent omdat je het gewoon bent, voelt ook vertrouwd en veilig aan.”
Relatiecoach Veronique Van de Steen sluit zich daarbij aan. “Wie je zelf bent, bepaalt waarvoor je valt bij een partner”, zegt ze. “Ik hoor mensen vaak zeggen ‘ik ken mijn type’, in de meeste gevallen zijn die types dan ook echt mensen waar ze steevast verliefd op worden. Soms zijn dat gelijkgestemde karakters, soms eerder aanvullende of kruisbestuivende persoonlijkheden.” Maar uiteindelijk komt het volgens Van de Steen wel steeds op hetzelfde neer: “Je gaat op zoek naar iemand die hetzelfde kerngedachtegoed heeft. Zo zal iemand die wil bouwen, een gezin wil starten, vroeg of laat in conflict komen met iemand die dat niet wil.”
Alarmsignalen herkennen
Maar is er dan een ontkomen aan, als die terugkerende karaktertrekken bij onze partners niet altijd even gelukkig maken? “In elke relatie leren mensen strategieën om met een bepaalde persoonlijkheid om te gaan”, schrijft Park in zijn studie. “Je leert bij de ene partner vaardigheden die je kunnen helpen om eventuele problemen bij een volgende relatie te omzeilen of beter aan te pakken.”
“Je zal alarmsignalen detecteren en bepaalde situaties herkennen”, zegt ook Ponnet. “Zo leer je om binnen datzelfde patroon de juiste of betere keuzes te maken.”
Het Nieuwsblad, 12/06/2019 door Eline VandeGehuchte | Bron: SCIENCE DAILY, PNAS
